Vinterfjellet - Mystisk, storslagent og lokkande

Me kjem på skulen mandag den 22. februar i undring. Ikkje veit me kvar me skal eller korleis me kjem oss dit, men ein ting er sikkert. Me skal besøke den praktfulle naturen, kalla vinterfjellet. Ein tur i hadde det blitt på klassen to knappa veker tidlegare, men den var uheldigvis ikkje skribenten oppleve, som følge av oppkøyring på bil lappen. Så i dette innlegget vil eg skrive kun om turen 2ST klassen hadde til kaupanger. 

Gutta på tur!

Turplanlegginga set me igong med så snart timen har begynt. Med oss på turen har me ein student kalla Mats, som set oss i arbeid. Oppgåva er enkel: finn ei reiseløype som vil få oss fort, effektivt og enkelt til topps av ein fjelltopp på Kaupanger kalla pikkhaug. Løypa opp sette mi igjennom ospesete og lang ein kraftveg på kartet. Løypa me fulgte var først langs ein traktorveg før me bega oss utpå ein bratt sti. Der var det nokon som kjente på korleis å kombinere glatte ski med bratt føre kunne føre til ein tung fysisk opplevelse. 

Etter å ha nådd fram til Ospeseter var det ein liten bratt stigning før turgruppa fulgte ein trakka veg til kraft gata me hadde sett på før turen. Derfra nådde me nok ein bratt stigning, som me fulgte over to bakke toppar før me nådde toppen. Som ein direkte årsak av at transporten me hadde planlagt å ta frå skulen i Sogndal til Goro i Kaupanger vart forseinka, måtte gruppa ty til plan B. Dette var å forkorte turen, så diverre nådde me ikkje heilt opp på pikkhaug denne gongen. 

På toppen av turen vår, var det tid for ei ny oppgåve. Beskjeden frå Mats var at alle måtte finne fram kart og kompass. Oppgåva var å navigere seg fram til nokre punkt han fant fram på kartet ved bruk av desse reiskapane. Eit av triksa han lærte oss var å navigere ut kursen, for så å sikte seg inn på eit bestemt punkt i den retninga. Når ein kom til dette punktet, var det enklare å navigere på nytt å treffe utgangspunktet. 

Kompasskurs var utan tvil utfordrande, men ei god læring då det i fjellet kan vise seg å vere svært viktig. Å orientere seg i naturen er noko eg sjølv kjenner på at eg har blitt betre på etter denna turen. 

Turen ned var morosam! Bratte bakkar og ujanm terreng gav gruppa ei real utfordring noko som viste seg å bli eit komisk syn og oppleving for alle involverte. 

I etterkant av turen sit eg igjen med ei kjensle av at det var ein suksess. Me lærte mykje om orientering i naturen og også noko ski teknikk og erfaringar som kan bli viktige i seinare tid. Personleg har eg lært av turen at det å ha riktig utstyr til skia er viktig. Eg hadde valgt nokre feller som var korte. Dette kan vere ein fordel på turar med litt flatare terreng, men på så bratte turar som denne gongen hadde det nok vore lurare med lengre feller. 

Takk for turen!
- Sander