Brenning av bål

Brenning av bål kan ofte bli sett på som ei enkel oppgåve, men det er faktisk meir komplisert enn ein kan tru. Det er mange ulike bål typar, som alle har forskjellige bruksområder. 

Bål har vorte brukt minst 500 000 år av våre forfedre og elde har vore kjend og i bruk lenge før menneske begynte å bruke jorda. Elden hadde som bruksområde å gi varme, lys og tryggleik for lenge sidan. Når me i dag er samla rundt bålet, ber vi vidare ein urgammal kulturarv. Det å meistre bål har alltid vore ein viktig eigenskap og like viktig er det å vite kvar bålplassane kan leggjast, og korlis vi skal sløkkje bålet. 

Det er mange måtar å lage eit bål på. Kva ved vi kan bruke, årstida og kva bruken av bålet skal vere, avgjer båltypen. God kveike ein kan bruke til å få fyr på bålet kan vere bjørkenever eller oppflisa tyri. Når ein har fått fyr på kveika, bruker ein den tynnaste og tørraste veden først, slik at ein får meir varme på bålet og kan legga større kubba oppå seinare. Når du har fått masse glød treng ikkje veden ein legg oppå der igjen, vere heilt tørr. 

Vinterbålet byggjer ein opp med å setje tjukke rå stokkar i grunnen, med tynn og tørr ved oppå der igjen. dei øverste laga består av nøreved, spon flisa, tørt granris og til slutt bjørkenever. 

Eit anna type bål er pyramide bål;

- Då fliser du opp eit tørt vedstykke så tynt som mogleg og tenner det frå vindsida. (Legg never inn i mellom flisene om du har det)

- Når du har fått dei første flammane legg du opp veden i pyramideform, først finkløyvd og så grovare etter kvart som varmen blir sterkare.

Kjelder: 

- Friluftsliv boka

Fjerlandssete - Ein tur med mange opplevingar!

Mandag blei ein innhaldsrik dag for oss som er glad i friluftsliv! Etter ein kort introduksjon til fordeling av saker og ting, satte me kurs for Mannsverk i Øvstedalen, der me skulle starte turen vår. Nokre veker i forvegen vart fem teltgrupper delt inn i klassen, og mi telt gruppe vart tidleg einige om fordeling av mat, rute planlegging og korleis me skulle fordele oss i teltet.

Furusete

Første delen av turen gjekk frå Mannsverk til ein flott liten plass kalla Furusete. Her hadde klassen ein velfortjent pust i bakken med både lunsj og påfylling av drikke flasker. Turen derfra gjekk vidare med sti opp til Fjærlandssete. Klassen bytta på kva grupper som hadde føringen og som valgte rute, og felles for alle gruppene den første dagen var at me vart gåande i eit enormt tempo! Turen opp gjekk på knappe 3 timar, og det inkluderar ein times stopp ved Furusete.

Oppe ved Fjærlandssete møtte me på vår første ordentlige utfordring i å velge leirplass for natta. Her vart gruppe i leiinga litt uenige om plassering, men etter litt diskusjon fant me ein perfekt plass nede med vatnet, som låg idyllisk til. Her slo me opp telta, og pakka ut sakene våre. Å slå opp telta gjekk overraskande flott, og gruppa støtte ikkje på nokre problem. Me fekk fritid til å fiske og kose oss som mi ville før middag. Til middag lagde gruppa mi makaroni og tomatsuppe, noko som vart ein mindre suksess! Etter middag hadde klassen ein aktivitet som innebar å bruke navigering med hjelp av kompass og kart. Utover kvelden fekk me gjere som me ville og koste oss rundt bålet med pølser og kakao.

Tysdag morgon, etter ei god natts søvn, gjekk reisen videre til vakre Fagreggi, videre til Kollsetestølen og til slutt på Kollsete. Gruppa mi hadde leiinga til Fagreggi, noko som var ein utfordring. Men etterkvart fant me ein løysning og navigerte gruppa trygt fram til Fagreggi. Etter ein litt turbulent siste etappen frå den siste gruppe, kom me endelig ned til Kollsete, og tok derfra bussen heim.

Ein ting eg er godt nøgd med frå turen er at eg hadde med meg mykje mat, og vart aldri svolten. Dette er noko eg vil ta med meg videre til neste tur, og huske på då eg plar ete mykje mat når eg er heime! Eg hadde fleire matpakker i tillegg til middag og frukost, så eg hadde meir enn nok.

Ein god tur gjeng.

Telta oppe!

Ein ting eg er mindre nøgd med er at eg ikkje hadde med meg gode joggesko når eg kom opp på toppen. Fjellskoa mine vart litt vel tunge å gå med, og eg kunne tenkt meg eit lett og godt joggesko par der oppe når me hadde aktivitetar.

Noko eg lærte meg frå denne turen var utan tvil forskjellige reglar og navn ved kartet, som for eksempel hjelpelinjer og holdepunkter. Desse blir veldig nyttige i framtida, då kart og kompass er noko me spesielt bruker på tur! Ulike haldepunkt kan vere fjell, skog, høgder og så videre.

- Sander Bang

Ruta gruppa mi gjekk, markert i blått.